Nicolaes Petter (1624-1672) to Niemiec, który swe życie spędził w Amsterdamie, pracując jako handlarz winem i jednocześnie zdobywając sławę niepokonanego mistrza sztuk walki. Jako że Petter dzięki swym sukcesom szybko zaczął się obracać w tzw. wyższych sferach, to dotarły do niego opinie dżentelmenów, że trenowana przez niego sztuka walki wręcz jest zbyt brutalna. Jest to niewątpliwie prawda, gdyż sednem europejskich sztuki walki było zawsze zwycięstwo za wszelką cenę.
Jednak pod wpływem tych opinii Petter stworzył traktat o bardzo interesującym tytule: „Clear Education in the Magnificent Art of Wrestling”. Jest to system samoobrony, w którym techniki wykonywane są w inny sposób, zdecydowanie mniej brutalnie, i gdzie siłę zastępuje doskonała technika i finezja.
Kilka stron z traktatu autorstwa Nicolaesa Pettera i słów objaśniających sens jego nauk. Z pewnością osoby, mające pewne doświadczenie z aikido, będą zaciekawione.
Technika obronna przed uderzeniem pięścią w klatkę piersiową. Broniący się schodzi w bok i w tył, po czym delikatnie sprowadza przeciwnika na dół, wykorzystując do tego nie własną siłę, tylko ruch agresora.
Podcięcie i przewrócenie. Kluczem jest tu wytrącenie przeciwnika z równowagi i chwyt za prawe ramię, dzięki skoordynowaniu tych dwóch elementów czemu można powalić nawet dużo większego i znacznie silniejszego przeciwnika.
Kopnięcie w rękę trzymającą nóż – dość zaskakująca w europejskim traktacie technika, najlepiej wskazująca na pewne pokrewieństwo myślenia wszystkich mistrzów, niezależnie od szerokości geograficznej.
Co bardzo interesujące, niektóre techniki pokazywane są czasami w ciągły sposób, w formie prowadzonej walki i powstających podczas niej sytuacji taktycznych dla każdej z obu stron.
Jak widzimy, przeciwnik z lewej strony chwyta mocno za nadgarstek i z ogromną siłą go skręca. Brutalny atak kogoś, kto dysponuje dużą siłą fizyczną.
Broniący się wchodzi pod jego rękę i próbuje się uwolnić.
Tu widać, że atakujący nie dał się nabrać, chwycił za nadgarstek drugą ręką i skręca go z jeszcze większą siłą.
Broniący nie ma wyjścia i zaczepia prawą nogą za nogę przeciwnika, po czym atakuje ramieniem i całym ciężarem swego ciała, wytrącając agresora z równowagi. Bardzo przypomina to techniki z grupy Irimi (aikido), choć oczywiście wykonywane w sposób bardzo surowy:)
Obaj upadają na ziemię, ale broniący uwalania się w ten sposób z silnego uchwytu.
Łatwo zauważyć w naukach Nicolaesa Pettera poszukiwanie drogi, w której sztuka naprawdę dominuje nad siłą. Jest to niewątpliwie jedna z najwybitniejszych prac z tej dziedziny. Sydney Anglo, autor „Martial Arts of Reneissance Europe”, uważa, że zasługuje ona na szczególne uznanie. Wspaniałe rysunki autorstwa Romeyna de Hooghe’a także mogą zachwycać, gdyż udało się w nich uchwycić ruch podczas walki, rzecz bardzo trudna.
http://www.wiktenauer.com/wiki/Nicolaes_Petter
